(փխբ․) պարտադրվել, կպչել ◆ Կանխագուշակում է և զգում հնարավոր աղետը, որ կարող է փաթաթվել իր գլխին: (Վահրամ Փափազյան)◆ Յիս չիմացա, վունց փաթաթվից աշըղութինն իմ գլխին: (Սայաթ-Նովա)◆ Այսպեսով է որ այդ կարմիր ու կապույտ քարերով բեռնավոր հողը պլլվեցավ հայու գլխուն` ու ան զբաղված է «քարեն հաց հանելով»։ Աշոտ Հովհաննիսյան
վրան դրվել (որպես բեռ) ◆ Մեկ էլ այն տեսավ, որ այդ բարդ գործն իր գլխին փաթաթվեց:
