գլխիցդ դուրս

Հայերեն դարձվածք

1. (բրբ․) չմտածված վայրիվերո (խոսել և այլն) ◆ Համբոն գլխիցդ դուրս խոսում էր, հայրը զայրացավ։ Մուշեղ Գալշոյան ◆ - Գլխներից դուրս գրում են։ Այսքան ինչ են գրում՝ մարդ չի հասկանում։ (Հրանտ Մաթևոսյան) ◆ Սաղ օր թյամփպեցեդ մի՛ զըրեց, խելքտ խո չե՞ս կորուց։ (Հրանտ Մաթևոսյան)
2. ինքնագլուխ ◆ - Ի՞նչ եք գլխիցդ դուրս բաներ անում... էստեղ իշխանություն կա՞, թե՞ գյուղն անտեր է։ (Վախթանգ Անանյան)

Աղբյուրներ

1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։