(բրբ․) չմտածված վայրիվերո (խոսել և այլն) ◆ Համբոն գլխիցդ դուրս խոսում էր, հայրը զայրացավ։ Մուշեղ Գալշոյան◆ - Գլխներից դուրս գրում են։ Այսքան ինչ են գրում՝ մարդ չի հասկանում։ (Հրանտ Մաթևոսյան)◆ Սաղ օր թյամփպեցեդ մի՛ զըրեց, խելքտ խո չե՞ս կորուց։ (Հրանտ Մաթևոսյան)
ինքնագլուխ ◆ - Ի՞նչ եք գլխիցդ դուրս բաներ անում... էստեղ իշխանություն կա՞, թե՞ գյուղն անտեր է։ (Վախթանգ Անանյան)
