դատարկ-մատարկ բաներ ասել, գլխին քարոզ կարդալ, (լոլո կարդալ) պարապ խոսքեր ընել, ազդեցություն գործելու համար ◆ -Ինչ որ իրականությունն է, եղածի պես ասա՜, էլ գլխիս լոլո մի՜ կարդա։◆ -Էֆենտին էֆենդին, Գրիգորը, թախըմ մը [«մի ձեռք»] լոլոներ կարդաց գլխուս, իրար որ, լավ ճարպկություն։ (Թլկատինցի)◆ Չէ՜, մի՜ հավատաք ստախոսին, քանի որ ստախոսը նախ ինքն իրեն չի հավատար։ Լոլո մը կը կարդա, եղավ՝ չեղավ... հոգն էր։ (Արազի)
