ցնդաբանել, զառանցել (փխբ․) դատարկ՝ ավելորդ բաներ հորինել խոսել ◆ - Կարծեմ գլխիցը դուրս է տաիս, վարժապե՛տ, էս փչի տասը խոսքից մինն ուղիղ չէ։ (Պերճ Պռոշյան)◆ - Դե ես գիտեի, որ ինչ էլ ասեմ՝ պիտի ասես գլխիցդ մի՛ դուրս տա, ինչ էլ հավատացնեմ՝ չպիտի հավատաս։ Դերենիկ Դեմիրճյան◆ - Ա՛յ տղա, ի՞նչ ես հաչում, ի՞նչ ես գլխիցդ սարսաղ-սարսաղ դուրս տալիս: (Ղազարոս Աղայան)◆ - Ուրիշի մոտ չկարդաս, թե կծիծաղին. կասեն՝ էս ի՞նչ է. տատուց-տատուց դուրս է տվել գլխիցը: (Ղազարոս Աղայան)
