գլոսա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡlɔˈsɑ]
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բացատրություն
- (գրկն․) անտիկ տերմինաբանության մեջ հնաբանություններ [արխաիզմներ], բարբառային և այլ հազվադեպ բառեր,
- դրանց բացատրությունները լուսանցքներում կամ բառարաններում՝ գլոսարիաներում
- 14-17-րդ դարերի իսպանական պոեզիայում կայուն ձև, ոտանավոր՝ կազմված մի քանի տներից (սովորաբար 4 դեցիմայից), որոնց վերջին տողերը յուրահատուկ տուն են կազմում (միջանկյալ բնաբան) և կարծես մեկնաբանվում հետագա տներով
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Մելս Սանթոյան, Արեն Սանթոյան, Գրականագիտական բառարան, Երևան, «Վան արյան», 2006 — 209 էջ։