գլուխը գետին դնել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. պառկել, քնել ◆ «Աս գիշեր չեմ քնացեր, աղաս, գլոխս գետին չեմ դրեն»։ (Հակոբ Մնձուրի) ◆ Գլուխը գետին էր զարկած, հիվանդ ըլլալուն։ Հակոբ Օշական
  2. մեռնել ◆ Ուզում էի տեսնեմ, քանի գլուխս գետին չեմ դրել, քանի աչքերս չեմ փակել։ Աշոտ Հովհաննիսյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։