(բրբ․) մորմոքալ, կոծել․ ողբալ ◆ - Դե, գլուխդ ծեծիր, է՜, բանակդ գնաց։ Սերո Խանզադյան◆ - Կուզե՞ս, Նուբար, սել թող կայնի, նստինք իրար հետ մինչև իրիկուն լանք, մեր գլուխ ծեծենք։ (Հրաչյա Քոչար)◆ - Մինչ ե՞րբ գըլուխդ պիտի ծեծես՝ Շղթայակապ այդպես հեծես։ Պետրոս Դուրյան◆ Գիլան [«լալիս են»] ու գլուխ կը տփին։ ◆ Օր [«որ»] տեսավ բան դուս չի քա, ուր գլոխն տփեց։ ◆ Սկսեցի կլխիս վըեթակիլը, մազերս պըռճյոկիլը։ ◆ Անտառ, գլուխդ թակիր, Մի բռնակալ միջօրե, Մի բարբարոս արեգակ, Հիմա ուր որ է կգան, Ստվերներդ կավերեն։ Համո Սահյան
