գլուխը չարին փուխ անիլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. (բրբ․) հանուն մեկի՝ մի բանի իրեն զոհել, ամեն զոհողության պատրաստ լինել ◆ Յիս դիփ ձիր արիվով իմ օրթում ուտում ու ձիր լավութենի համար գլուխս չարի փուխ անում։ Գաբրիել Սունդուկյան ◆ Նրամեն թաքուն ուրիշին սիրում, գլուխը չարի փուխ անում։ (Նար-Դոս)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։