խիստ չարչարվել, ահագին ջանք թափել, իրեն պատեպատ տալ ◆ Թեկուզ դու նենգ կոչե՛ հային, կամ հրեշտակ սուրբ ու անկեղծ, / Թեկուզ գըլուխդ պատին խփե՛, դու չես ասվիլ բանաստեղծ։ Ռափայել Պատկանյան◆ Դես֊դեն էր ընկնում, գլուխը պատեպատ (պատերին) խփում մի գործ ճարելու համար։ ◆ Ինչե՞ն գիտնայինք որ խեղճ տղան գլուխը պատե պատ կը զարնե եղեր՝ փերուշանության մեջ պըտլիկ սենյակի մը վարձքն ու փոր մը հացը ապահովելու։ Վահրամ Մավյան◆ ֊Անիծվի ինձ նման հանքատիրոջ օրը․․․որքան գլուխս պատերին եմ տալիս, բան չի դուրս գալիս։ ԱլՇ ◆ Մայրերը կը հարցնեն այս բաները․․․բայց մոռնալով հիմնականը, իրենց իսկ աղջիկնությունը ու գլուխնին կը զարնեն պատերուն։ Օշ․
նեղություն չարչարանք քաշել․ ջանք թափել ◆ Եվ հիմարավուն այս բարությունը ՝ / Որ ոտքս հաճախ խփում է քարին, / Գլուխս՝ պատին։ (Միսաք Մեծարենց)◆ Անհրաժեշտ գումարը կարենանք մենք գոյացնել, հայերս։ Մեջտեղ ինկած ենք ուրեմն, գլուխնիս պատեպատ կը զարնենք։ Վահրամ Մավյան◆ Դարերով միևնույն հարվածներն են ուտում, միևնույն պատին են դիպցնում իրանց գլուխները։ (Րաֆֆի)
