(արևմտհ․) դեռ մի բան էլ կյանքը կորցնել. տուժել ◆ Էսպես շարունակ արաբ ծառաներ / Հերթով կ'երթան, պարապ ձեռքերով միշտ ետ դառնալով, / Անտեր գլուխնին ալ վրա կու տան: Համաստեղ◆ - Այո՛, մենք ազատեցանք, բախտավոր էինք, գլուխնիս վրա չտվինք: Աշոտ Հովհաննիսյան◆ Տեսնենք թե այս նոր ձախողանքին համար ո՛վ գլուխը վրա պիտի տա: «Զարթոնք»◆ - Զուր տեղը գլուխդ խի՞ ես վրա տալի:
