իր վրա (իզուր) հոգս վերցնել (խառնվելով ևն․) ◆ —Իրենց գործ է, կկռվեն, կհաշտվեն պարսիկների հետ․․․։ Մե՞նք ինչու ենք անցավ գլուխներս դնում ավետարանի տակ։ Դերենիկ Դեմիրճյան◆ —Որ անցավ գլուխդ Ավետարանի տակ դնես, հետ կը մնաս․․․ շների ցավը քեզ են տվել։ ԱՀ․ ◆ —Ասա՛ խնդրեմ, ինչո՞ւ ես ուզում չցաված գլուխդ ավետարանի տակ դնել, հը՞․․․ Ախր քո ի՞նչ գործն է վնասվում։ Վրթանես Փափազյան◆ ԱՆցվել գլոխը ավետարանի տակ չեն դնի։ Արամ Ղանալանյան◆ —Տղաս, ինչո՞ւ ողջ գլուխս Ավետարանին տակ կը դնես, աշխարքը դո՞ւն եղար դատող, ինչո՞ւ կը խառնվիս ատանկ բաներու։ Տիգրան Կամսարական◆ Սաղ գլոխը ավետարանի տակ դնել։ ◆ —Գնա՛ արևիդ ձենն ածա․ խի՞ ես զուր տեղը անղալ գլուխդ ղալմաղալի մեջ քցում։համեմատության համար՝◆ Դրանով անցավ գլուխս ցավի տակ դրվեց, խլվեց ինձնից երկու գեղեցիկ գարուն։ (Անահիտ Սահինյան)◆ Կարող էր, չէ՞, ներկայիս կառավարությունը «անդարդ գլուխը փորձանքի տակ չդնել․․․» փորձությունները թողնելով ապագայի իշխանություններին։ «Հայք»
