սպանել, մահվան պառճառ դառնալ ◆ -Բայղուշ, հորս գլուխը կերար, ախպորցս գլուխը կերար հերիք չի՞, հիմի էլ իմ գլուխն ես ուզում ուտի՞։ (Ղազարոս Աղայան)◆ -Ինչի՞ են բռնել Ալեքսանին։ Գլուխն կուտե՞ն։◆ Կերան։ Գարնանը բռնեցին, աշնանը կերան։ Գլխակեր տարի էր։ Սերո Խանզադյան◆ Բայց խեղճը անտեր էր, և Թուրքերը անոր գլուխն ալ կերան։ Աշոտ Հովհաննիսյան◆ -Իտո՞ր լեռը ղրկեցի քեզ․ լեռը գլոխդ կերավ, ես ինչո՞ւ տունը քեզ չպահեցի։ ◆ համեմատության համար՝-Չոռ, չոռ, ձեր գլուխն ուտեք, քանի՞ ոռնաք։
կործանել, կործանման պատճառ դառնալ ◆ Իմ բարեհոգությունը կարող է գլուխս ուտել, ոչինչ։ Գևորգ Արշակյան◆ Նավասարդը գիտեր, որ գյուղի մեծամեծներն ուզում են իր «գլուխն ուտեն»։ Մաթևոս Դարբինյան◆ Ասավ՝ Եղսո, էս տղեն գլուխ ուտող է։ Գևորգ Արշակյան◆ -Դեռ անկուշտ է և չպիտի կշտանա մինչև որ ազգին գլուխը չուտե։
սաստիկ ձանձրացնել, հոգի հանել ◆ Ամեն օր գլուխս կ՝ուտե «մաքի առեք որ բուրդ ունենանք»։ Մնձ․ ◆ Աս տղան առտվընե ի վեր գլոխս կ՝ուտե ո տաս փարա տամ իրեն։ ◆ -Ածածդ հավկիթ մըն է, կտկտալեն գլուխս կերար։
