(արևմտհ․) իրեն ցույց տալ, երևալ, մեջտեղ գալ, գլուխ բարձրացնել ◆ Հայերու մեջեն հանկարծ գլուխ պիտի ցցեր մե՛կ հատիկ Հայ մը, որ կորստյան տիեզերական քաոսին եզրին կեցած էր։ Սիմ ◆ Լույս և ջերմութենե զրկված իր հուզումներն ու սիրո ապրումները գլուխ կը ցցեին, դուրս կու գային շուրջի մութեն։ Վազգեն Շուշանյան◆ Եվ տարակույսն հոգվույս մեջ կը կանգնե գլուխն իր օձի։ (Վահան Թեքեյան)
