գոյականակերտ ածանց

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɡɔjɑkɑnɑkɛɾt ɑˈt͡sɑnt͡sʰ]

Բացատրություն

1. (լեզվբ․) այն ածանցը (նախածանց, միջածանց, վերջածանց), որով այլ խոսքի մասերի պատկանող բառի հիմքից կամ արմատից կազմվում է գոյական, իսկ գոյականից՝ նոր գոյական․ օր․՝ վազք, կարմրություն, երգիչ

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ субстантивирующие аффиксы, словообразовательные аффиксы. существительных (ru) ‎(substantivirujuščije affiksy, slovoobrazovatelʹnyje affiksy. suščestvitelʹnyx)
• անգլերեն՝ noun-forming affixes
• ֆրանսերեն՝ affixes de substantifs
• գերմաներեն՝ Affixe der substantive

Աղբյուրներ

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։