դատական քննություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɑtɑkɑn kʰnːutʰˈjun]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բացատրություն
- (իրավգ․) քրեական դատավարության փուլերի համակարգում հիմնական և կենտրոնական փուլ, որում դատարանն ըստ էության քննում և լուծում է քրեական գործը, դատավճռում պատասխան է տալիս քրեական գործի բոլոր հիմնական` ամբաստանյալի մեղավորության և անմեղության, նրա նկատմամբ պատիժ կիրառելու կամ չկիրառելու հարցերին, ինչպես նաև` ուսումնասիրում և գնահատում է ներկայացված ապացույցները՝ պետական մեղադրողի, ամբաստանյալի նրա պաշտպանի, ինչպես նաև` տուժողի, քաղաքացիական հայցվորի ու պատասխանողի և վերջիններիս ներկայացուցիչների մասնակցությամբ. դռնբաց պայմաններում` չկաշկանդվելով մինչդատական վարույթի ընթացքում արված հայտարարություններով
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։