դատահոգեբանական փորձաքննություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [dɑtɑhɔɡɛbɑnɑkɑn pʰɔɾd͡zɑkʰnːutʰˈjun]

Բացատրություն

  1. (հոգեբ.) ամբաստանյալի կամ դատապարտվածի անձի և գործունեության հոգեբանական ուսումնասիրություն, որի նպատակն է դատական կամ այլ օրգաններին ճշգրիտ տեղեկություններ տալ ճիշտ հետաքննություն, դատական պրոցես կամ դաստիարակություն կազմակերպելու համար


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։