դատավարական իրավահաջորդություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [dɑtɑvɑɾɑkɑn iɾɑvɑhɑd͡ʒɔɾdutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (իրավ․) վիճելի կամ վճռով սահմանված իրավահարաբերությունից կողմերից մեկի դուրս գալու դեպքում (քաղաքացու մահը, իրավաբանական անձի դադարումը, պահանջի զիջումը, պարտքի փախանցումը) դատարանի թույլատվությունը այդ կողմի փոխարինումը նրա իրավահաջորդով

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Արեն Կոբալյան, Իրավաբանական համառոտ բացատրական բառարան, Վանաձոր, 2005 — 80 էջ։