Jump to content

դեղակախյալություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [dɛʁɑkɑχjɑlutʰˈjun]

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (դղբն․) ցանկացած դեղից հոգեբանական կամ ֆիզիոլոգիական (ֆիզիկական) կախյալություն, որը սովորաբար դուրս է մնում ինքնատիրապետումից (օրինակ՝ որևէ թմրադեղից), երբ հիվանդը շարունակ ձգտում է ընդունել դեղ՝ էյֆորիայի հասնելու կամ իր ֆիզիոլոգիական ֆունկցիաները պահպանելու նպատակով


Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Է․Ս․Գաբրիելյան, Ա․Վ․Սեդրակյան, Դեղաբանական ու դեղագիտական տերմինների ռուսերեն-հայերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 2010 — 116 էջ։