դե ֆակտո

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [dɛ fɑkˈtɔ]

Ստուգաբանություն

< де-факто < լատ․ de facto - փաստորեն

Մակբայ

1. (իրավ․) փաստորեն՝ փաստական կերպով, իբրև փաստ
2. պետության կամ կառավարության ոչ լրիվ պաշտոնական ճանաչում, որին սովորաբար առաջնորդում է դե յուրեն
3. (միգ․) որպես փաստ գոյություն ունեցող. իրավական ուժ ունեցող` նույնիսկ առանց ֆորմալ կամ իրավական ճանաչում ստանալու
4. տե՛ս նաև դե յուրե
5. (իրավ․) որոշակի իրավաբանական հետևանքների մոտեցում․ կրում է ժամանակավոր բնույթ
6. (տնտգ․) փաստացի, միջազգային իրավունքում՝ պետության կամ կառավարության ճանաչման ձևերից մեկը, որը նշանակում է պաշտոնական, բայց ոչ լրիվ ճանաչում

Թարգմանություն

• անգլերեն՝ de facto
• ռուսերեն՝ де-факто (ru) ‎(de-fakto)

Աղբյուրներ

• Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
• Միգրացիայի ոլորտի տերմինների բառարան, Գյումրի, «Միգրացիայի Միջազգային Կազմակերպություն», 2013 — 175 էջ։
• Արեն Կոբալյան, Իրավաբանական համառոտ բացատրական բառարան, Վանաձոր, 2005 — 80 էջ։
• Կիրակոսյան Գրիգոր, Ղուշչյան Համազ, Տիգրանյան Իշխան, Տնտեսագիտական բացատրական բառարան (Ամարաս), Երևան, 1999 — 464 էջ։