դուռը գնալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. ստիպված լինել մեկին դիմելու (առավ. խնդրանքով) ◆ -

Ես միայնակ մնացի և ստպվեցա թշնամու դուռը գնալ: (Րաֆֆի) ◆ - Լավ է երեխեքը տկլոր մնան, քան նրանց դուռը գնաս: (Ակսել Բակունց) ◆ Հորեղբորդ երեսին չէի կարոտել՝ որ մի ձիու համար երկու անգամ դուռը գնայի: (Հրանտ Մաթևոսյան) ◆ Թե ձե կուտան ցավ, թյուք ու մուր՝ / Տյուք հե՛ր կէհայք էրեցու [«քահանայի»] դուռ: Մըքոյի տված քարոզն

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։