ելակետային էտալոն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [jɛlɑkɛtɑjin ɛtɑˈlɔn]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (չափ․) չափանմուշ, որը տվյալ տեղում, կամ տվյալ կազմակերպությունում եղած էտալոնների համեմատ օժտված է առավել բարձր չափագիտական հատկություններով և որից չափման միջոցները ստանում են միավորի չափը տվյալ տեղում չափումներ կատարելիս

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հայաստանի Ստանդարտ, Չափումների միասնականության ապահովման ազգային համակարգ, Երևան — 72 էջ։