անցնել ◆Հինգ րոպե հետո մեքենան ետևում է թողնում շրջկենտրոնը։ Երևանցի շախմատիստն իր ետևում թողեց մրցաշարին մասնակցող բոլոր վարպետներին և վեց գրոսմայստերներին։ Մարդկանց, ուղտերին առաջ քշելով, / ճորա պահակը հետջ թողնելով՝ / Հասավ անսասան / Վերին Դաղստան ◆Ի վերջո քաղաքը մեր ետին ձգած, արագորեն կը սուրանք Պեքաայի [Բեքաայի] զմայլելի դաշտերեն։
կտրել անցնել (այսինչ ժամանակը) ◆-Ատոր կը վերագրեմ նույնպես գուրգուրանքի և համակրանքի այն արտահայտությունները, որոնք այս օրերուն... կուղղվին ինծի՝ իմ 80 տարիներուս համար, զորս ետևս կը թողում: Հայրենիքի ձայն
գերազանցել ◆Երևանն արդեն իր ետևում է թողել աշխարհի յոթ նշանավոր քաղաքներ՝ միասին վերցրած։ ◆-Դու ինձ շատ ես հետ թողել խելքով։ ◆Բայց մանգաղը ձեռքին երբ մտներ արտե մարդ կը ձգեր ետին: Հակոբ Օշական
անցած համարել, մոռացության տալ ◆Ետևում էինք թողել մի սարսափելի խավար, դժոխային «դրախտը»՝ բանտի տեսքով։ (Սովետական Հայաստան)◆Ամեն մեկին թվաց, թե նա նո՜ր է ծնվում, / հոգս, տրտունջ ու կարիք թողած ետև: (Գևորգ Էմին)◆Ետևը ձգած զգացումը հիմա սակայն դառնության մըն ալ ունի իր մեջ։ Վահրամ Մավյան
անցած-գնացած (փուլ) համարել ◆Այսօր մեր հետևն ենք թողել դաշնակցական Հայաստանի սև անցյալը։ (Աթաբեկ Խնկոյան)
հրաժարվել. մի կողմ թողնել ◆Հայադուկության մեջ մտնողը պետք է իր ետևում թողնի անձնասիրությունը...պիտի մերկանա իր եսից ու անձնականությունից։ Խաչիկ Դաշտենց◆Գիրքերս գրեթե բոլորը ետև ձգեցի ու միայն երգարաններս վերցուցի եկա։ Վահրամ Մավյան◆Այս աշխատանքին մեջ անոր կընկերանար դիվանի [«գրասենյակի»] մը քարտուղարը, շատոնց ետին ձգած հանգիստի կոչման թվականը։ Հակոբ Օշական◆Եվ այսպես խրոխտ ու ազատ, / Վարն ետևնին թողուցած / Աղաչավոր մայրեր, հարսեր արցունքոտ, / Կերթան, կերթա՜ն կապույտին մեջ լողալով։ (Դանիել Վարուժան)
թողնել անցնել. լքել ◆Եվ թողնելով բոլորն իր ետևում, առօրյա կյանք, հարազատ հայրենի տուն, հեշտին վայելքների անվաստակ կյանք, եկավ ապաստանեց Կովկաս։ (Վահրամ Փափազյան)◆Հիմա կը դիմեին դեպի իրենց հայրենիքը՝ անըմբռնեի խուճապով մը, ետին ձգած ամեն բան՝ նյութական հարստություն ու անցյա՜լ։ ◆Չեմ ուզեր որ ետև թողած այրիներիս գան ու տողանցեն առջևս։ «Նաիրի»
իրենից հետո թողնել (որպես իր գործերի հետևանք) ◆Անցնող երեք հազար տարիներու ընթացքին շատեր անցած են այս քաղաքեն, բայց քիչ բան թողուցած իրենց ետև: Վահրամ Մավյան◆Հրոսակները ետևում թողեցին կրակ ու մոխիր։ ◆Վերոհիշյալ շրջաններու հայերուն կողմե ցուցաբերված զինյալ դիմադրությունը ավելի կատղեցուց թուրքերը, որոնք իրենց ետին թողուցին միայն ավեր և ավար։
իրենից հետո թողնել (իբրև ժառանգություն, հիշատակ) ◆Իր ետևում թողել է ստեղծագործական մարգարիտներ։ ◆Գնում էր աշխարհից՝ իր ետևում թողնելով բեղմնավոր աշխատանքով հարուստ մի ամբողջ կյանք։ ◆Անոնցմե շատերը իրենց ետև գրավոր հիշատակ չեն ձգած:
