Jump to content

երիտքերականներ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [jɛɾitkʰɛɾɑkɑˈnːɛɾ]
  1. «երիտասարդ քերականներ» (19-րդ դարի 70-ական թվականներին կազմակերպված լեզվաբանական ուղղություն) ◆ Աբեղյանը երիտքերականների հետևորդն էր հայ իրականության մեջ։ (ՀՍՀ)
  2. (լեզվբ․) կոչվում են նաև երիտքերականների դպրոց, Լայպցիգի դպրոց (նկատի ունենալով այն, որ այս ուղղությունը հիմնադրեցին Լայպցիգի համալսարանի զգալի թվով գիտնականներ)


Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Մարգարյան Ալ․ Ս․, Հայոց լեզվի հապավումների բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1979 — 149 էջ։
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։