երկագիր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛɾkɑˈɡiɾ]
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բացատրություն
- (լեզվբ․) երկու տառից կազմված գրանշան՝ մեկ հնչույթ նշելու համար. գործածվում է հնչույթային տառադարձության մեջ կամ այն լեզուներում, ուր տվյալ հնչույթի համար չկա համապատասխան միագիրը (միագիր տառանշանը). այսպես՝ ph, ch, th երկագիրները լատիներենի այբուբենում
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- երկգիր, երկտառ, կրկնատառ
Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։