երկաթապակասային սակավարյունություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [jɛɾkɑtʰɑpɑkɑsɑjin sɑkɑvɑɾjunutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) Օրգանիզմում արյան մեջ, ոսկրածուծում, արյան դեպոներում երկաթի քանակության նվազմամբ բնութագրվող լայնորեն տարածված ախտաբանական վիճակ, երբ խանգարվում է հեմի, ինչպես նաև երկաթի պարունակող սպիտակուցների սինթեզը։ Երկաթի պակասի պատճառով կարող է հանդիսանալ ֆիզիոգիական տարբեր վիճակներում հղիության, օրգանիզմի արագ աճ, արյան մեծ կորուստ վնասվածքների ժամանակ ) և հիվանդությունների արդյունքում երկաթի հաշվեկշռի խանգարումը (երկաթի ծախսի գերակշռումը երկաթի ստացմանը)։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։