երկալիքություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [jɛɾkɑlikʰutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

[հուն. di`երկու+krotos «հարված»]

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) Անոթազարկային ալիքի զարկի կրկնապատկում, որը լուորոշվում է սրտի յուրաքանչյուր կծկման ժամանակ։ Նկատվում է որովայնային տիֆի պարագայում։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։