երկար ձայնավոր

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [jɛɾkɑɾ d͡zɑjnɑˈvɔɾ]

Բացատրություն

1. (լեզվբ․) այն ձայնավորը, որն ունի տևական արտասանություն, այսինքն՝ երկար է արտասանվում

Հոմանիշներ

1. երկայն, երկայն ձայնավոր, երկար տառ

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ долгие гласные (ru) ‎(dolgije glasnyje)
• անգլերեն՝ long vowels
• ֆրանսերեն՝ lange Vokale
• գերմաներեն՝ vocalis longa

Աղբյուրներ

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։