երկբաղաձայն արմատ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [jɛɾkbɑʁɑd͡zɑjn ɑɾˈmɑt]

Բացատրություն

1. (լեզվբ․) որոշ լեզուներում (հատկապես սեմական, բերբերական) այսպես է կոչվում արմատը, երբ նրա կազմը բնորոշում են երկու բաղաձայններ

Հոմանիշներ

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ двусогласный корень (ru) ‎(dvusoglasnyj korenʹ)
• անգլերեն՝ biliteral root
• ֆրանսերեն՝ racine bilitere
• գերմաներեն՝ Zweikonsonantenwurzel

Աղբյուրներ

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։