երկինքը գլխին փուլ եկավ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. (հոգեկան) ցնցում ապրել (անակնկալից) ◆ Ծովում կորցրի երկու եղբայր, /Նավավարներ ինձ նըման,/ Որ իմաց – երկինք, աշխարհ /Ասես, գլխիս փո՛ւլ եկավ։ (Ալեքսանդր Ծատուրյան) ◆ Երկինքը կարծես փուլ եկավ գլխիս․ այդպիսի խոսք լսել Արդուկյանից ես չէի սպասում։ (Մուրացան) ◆ –Այդ տեսարանը զարհուրեցրեց ինձ, երկինքը կարծես փլավ իմ գլխին։ ◆ Կարծես, ամբողջ երկինքը փուլ եկավ էֆենդու գլխի վրա և ճնշեց նրան իր սարսափելի ծանրության ներքո։ (Րաֆֆի)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։