երկձայնություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [jɛɾkd͡zɑjnutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

[հուն.diploos`«երկակի»+phone` «հնչյուն, ձայն»]

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) Միաժամանակ երկու տարբեր բարձրությանտոների առաջացում` մեկ հնչյունն արտաբերելիս:Նկատվում է առջևի և հետևի ձայնածալքերի տատանման հաճախականության տարբերությունների պարագայում։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. Դիֆտոնգիա
  2. Դիֆոնիա

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։