հրաշալի, գեղատելի վայր ◆ Այս քաղաքը երկրային դրախտ կլիներ, եթե չունենար մի մեծ դժբախտություն, այն է՝ երկրաշարժը։ ԱլՇ ◆ Բացատներ կան էդ անտառում, ոնց որ երկնային դախտ, ախր իզուր չեն մեր պապերը Վարդաձոր դրել էդ երկրի անունը։ (Վախթանգ Անանյան)
(երկրի վրա երկինք) կյանք դրախտային պայմաններ՝ վիճակ (առավելապես հեգնական) ◆ Թեկնածուն իր ընտրողներին երկնային (երկրի վրա) դրախտ էր խոստանում։◆ Եվ մի քանի տաղավարներ շափուրի անցկացված կաթնակեև գոճի էին միայն ծախում, որ, վրացու պատկերացումնրով, երկինքն է երկրի վրա: Լևոն-Զավեն Սյուրմելյան
