յուր ասելիքն ասել, յուր խոսքը հառաջ տանել ◆ իսկ եթե... ամեն մեկն սկսի իր ազգային զուռնան փչել... դա միայն դժվարություն կհարուցի կոմունիստական գաղափարախոսության։ (Սովետական Հայաստան)◆ -Ասում ըմ, ասում, տու ալհան [«շարունակ»] քու զուռնադ ըս փիչում: Մեղրի ◆ Սարում մեծացած՝ բռի աղլամազ [«լաց չեղող»], / Հենց իր զուռնեն էր փչում, ու իր սազ։ (Խաչատուր Աբովյան)
իր խոսքն ասել՝ վրա բերել ◆ Մեկն էլ էն կողմիցն՝ իր զուռնեն փչեց, / «Երկուսդ էլ նստիք, ինչ բան ա էդ մեծ»։ (Խաչատուր Աբովյան)
մի բանի մասին ուրիշի հայտնած կարծիքը հառաջ բերել ու ասել ◆ Դու էլ Օհանի զուռնեն ես փչում։◆ Առածը կըսե՝ «Եղած երկրիդ զուռնան պետք է փչես»… Է՜, հիմա Հայաստանը սովիետ երկրին մեջ է, հապա որու՞ն զուռնան կուզեք որ փչեր։ Սիլվա Կապուտիկյան◆ Ես, ասում էր, ուղարկված եմ տեղակալից հատուկ ձեզ մոտ, որ խնդրեմ դորան արձակեք. մեր անմիտ վարդապետն էլ նորա զուռնեն էր փչում։(Պերճ Պռոշյան)
