էկոլոգիական բարոյագիտություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɛkɔlɔɡjɑkɑn bɑɾɔjɑɡitutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

  1. (բրգ․) բարոյականության ժամանակակից բուրժուական փիլիսոփայության մեջ առավել տարածված անվանում, որն սկսել է ձևավորվել 70-ական թվականի կեսերից էկոլոգիական ճգնաժամի պատճառների ու հետևանքների իմաստավորման, ինչպես նաև նրա լուծման սոցիալապես ընդունելի եղանակների որոնումների հետ կապված


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։