էշին քեռի ասել՝ ըսել

Հայերեն դարձվածք

(արևմտհ․) (ժղ․) իրեն լրիվ կորցնել. փափկել ◆ -Գնանք էնպես խմենք, հերն անիծած, որ էշին քեռի ասենք: Գար ◆ -Մենք Պավլեին կաշխատեցնենք, կդառնա քաղաքավար մարդ, իշին քեռի կասի, հրեշտակուհիներից էլ ներողություն կխնդրի։ (Հրանտ Մաթևոսյան)
(քեռի՝ (բրբ․) տայի [դայի] ըսել՝ կանչել) բոլորովին թույլ պահվածք ունենալ ◆ -Թամբալութենե իշուն քեռի կըսեք: Էգուցը որն է։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Ծուլութունեն իշուն քեռի կը կանչե- Թենպելութանը [թենբելութանը] իշուն տայի [դայի, «քեռի»] կակսե:
(կանչել) հալից ընկնել (ծեծվելուց, խիստ հանդիմանվելուց և այլն) ◆ -Էնքան գըզարգեմ օր [«որ»] իշուն քեռի կըսես: Սասուն ◆ -Կաղնի, հըլգ [«դեռ»] ես էն օյինը պերեմ ընդա կըլխւն, որ էշին քեռի կանչի:
(բրբ․) խոնարհվել. համակերպվել ◆ -Ի՞նչ պետք է անես, մինչև կամուրջն անցնես, էշին պետք է քեռի ասես:

Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։