աշխարհից՝ կյանքից անտեղյակ լինել․ շրջապատին անցուդարձին չարձագանքել ◆ -Իսկ մենք իշի ականջում քնած ենք եղել ու չենք իացել, որ մեր տակով դղրդալ երկրաշարժ է անցնում։ (Հրանտ Մաթևոսյան)◆ -Կիկոս, գլուխդ մեռնի, ի՞նչ ես իշի անգաճումը քնել․ գնա է, գնա գեղամեջ, տես ին՞չ խաբար ա։ Մաթևոս Դարբինյան◆ Էդ իրիկ է՛ն մարդոց դասեն է, օր [«որ»] հ’ ընկեր է ֆել ու ֆանդով կնկա ձեռք, բեխաբար է, մըջ իշու հ’անկըջին քնուկ։
