ընկալման կոնստանտություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [əŋkɑlmɑn kɔnstɑntutʰˈjun]

Բացատրություն

  1. (հոգեբ.) ընկալման հաստատունությունը, այսինքն՝ այն երևույթը, երբ առարկայի ընկալման պայմանները փոփոխելիս նրա հոգեկան պատկերը մարդու գիտակցության մեջ մնում է անփոփոխ


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։