թատերական կոնտեքստ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰɑtɛɾɑkɑn kɔnˈtɛkʰst]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

[լատ. contextus- միահյուսում, կապ]

  1. (թատր․) բեմական (նաև գրական) խոսքի համեմատաբար ավարտված հատվածը, որի ընդհանուր բովանդակությունը հնարավորություն է տալիս հասկանալու կամ ճշտելու այդ հատվածի մեջ մտնող առանձին արտահայտությունների կամ բառերի իմաստը


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։