թարթիչ-նետ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰɑɾtʰit͡ʃʰ ˈnɛt]


Գոյական


  1. (նորբ․) նետաձև երկար ու սուր թարթիչ՝ արտևանունք ◆ Եվ սուրը նրա դիպավ մեր խոփին, Մեր թարթիչնետով զինավառ կոպին։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ[խմբագրել]