Jump to content

թաց-կանաչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰɑt͡sʰ kɑˈnɑt͡ʃʰ]


Ածական

  1. (նորբ․) երիտասարդ, ծաղկուն հասակում ◆ Դեռ թաց-կանաչ՝ ընկա չորի կողքը։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ

[խմբագրել]