(արևմտհ․) մեծ վտանգի եզրին լինել, շատ խախուտ լինել, խախուտ հիմք ունենալ ◆ Եվ ի՞նչ թելե կախված է մարդու մ'երջանկությունն, ինչպես շատ անգամ մեր երևակայությունն, մեր կիրքը կը հեռացընեն զինք նպատակե մ'որու սրտագին դիմելու կը փափաքի։ Մամ․ ◆ Եվ ահա գիրքը, շարանը՝ դառն, հաճելի, սրտատրոփ, բախտի թելե մը կախված օրերուն։ Սեզա
