թելը բռնել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. մի բանի կցվել, կապվել, միանալ ◆ Ամառվա գիշերվա մեջ մեկը ձգել է հայրենը , մի ուրիշը ուրիշ մի կտուից բռնել է երգի թելը ու շարունակել։ Վահագն Դավթյան ◆ Ուրախ է Կուկուն և ի՛նք է որ բռնած է ծայրը մեր խոսակցության թելին: Վահրամ Մավյան ◆ Կուզեր բռնել ծայրը դերձանին որով սկզիբ էր առած իր մուտքը տանիքեն։ Հակոբ Օշական

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։