թերերկաթարյունություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰɛɾɛɾkɑtʰɑɾjunutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

հուն․ hypo- + sideros` «երկաթ» + լատ․ anima<haima` «արյուն»

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) արյան պլազմայում ոչ հեմինային երկաթի պարունակության նվազում, որն ուղղորդվում է արյան՝ երկաթ կապելու ունակության նվազմամբ։ Նկատվում է երկաթի պաշարների սպառման, սննդի հետ երկաթի անբավարար ներմուծման պարագայում, ինչպես նաև այն դեպքերում, երբ օրգանիզմում մեծանում է երկաթի պահանջը (հղիություն, արյան կորուստ, թերգունային սակավարյունություն, սուր վարակիչ հիվանդություններ և այլն)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։