թեփ-ժխոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰɛpʰ ʒˈχɔɾ]


Գոյական

  1. (նորբ․) (փխբ․) երաժշտական որևէ ստեղծագործության՝ մեղեդու մեջ եղած անհարիր տարր, ավելորդ աղմուկ ◆ Քո ականջը՝ կախարդական ձայնամաղ․․․ Եվ դրանով դու մեր հոգին, Մեր դարերը մաղեցիր, թեփ-ժխորը անջատելով թողեցիր, իսկ մեղեդին՝ նմուշ-նմուշ մատընտիր, քո տաք հույզով ցողեցիր։ Պարույր Սևակ
  2. Աղմուկ աղաղակ ◆ Ի խաչ բարձրանալ իրանապիրկ Խաղասացների թեփ-ժխորում, Ինքնամատնության վերքը ծորուն Կշոռա փայլով անագորույն Դ․ Պետրոսյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]