տհաճությամբ, դժգոհ ◆ Ոմանք դադարել են ժողովրդի հերոսական գործերով ուրախանալուց, թթված դեմքով են տնդունում մեր կյանքի լուսավոր կողմերի պատկերումը։ «ՍՀ» ◆ «Խոսք կ'ուզեմ» ըսավ և իր բերանը բացավ՝ շատ թթված դեմքով մը։ Սիմ ◆ Լագըր մտանք-չմտանք՝ ծառաները՝ թթված դեմքերով եկան առաջներս կտրեցին։ (Ավետիք Իսահակյան)
