(հզվդ․) անսանձ, ապերասան, կապը կտրած ◆ Ինչպե՞ս է ցուցադրել նա այդ մարդկանց՝ այդ թոկից փախածներին,գողերին, նրանց թվում գուցե և մարդասպաններին։ Վանյան հարբեցող էր ու կռվարար... և արժանացել էր «թոկից փախած Վանյա» կոչմանը։ Գուրգեն Մահարի◆ -Ամա՜ն, մի վնաս կտա այս կապից փախածըՍերո Խանզադյան◆ Թոկից փախած քամին, Հազար անտառ, հազար, Ձոր համակած քամին Համո Սահյան
խարդախ ◆ -Կգցի ինձ մի թոկից փախած ադվակատի ձեռք, արի ու ազատվիր (Շիրվանզադե)◆ -Ես էլ այդպես եմ կարծում, էդ Ստյոպյան թոկից փախածի մենկն է (Շիրվանզադե)◆ -Ով գիդի ո՞ր թոկից ա փախել. թե լավ մարդ ա, ինչի՞ իրանց տանը չի կենում (Ղազարոս Աղայան)
հանդուգն, համարձակ. ճարպիկ ◆ Նրան համարում էին մի «թոկից փախած» մարդ, որ կյանքի ամեն մի մթին խորշերում մտել ու դուրս է եկել (Րաֆֆի)◆ Թոկից փախածներին, որոնք վտանգի մասին ոչ մի պատկերացում չուեին... ընդունեցին նախատինքով... նույնիսկ ծեծելով, բայց և հպարտությամբ Ֆրանց Վերֆել◆ Լեռներում ապաստանել են մի քանի «թոկիկց փախածներ», ալպինիզմի ցավով բռնված տղայամիտներ կամ պարզապես խելագարներ։
