ժամանակավոր գերխոնավ հող

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ʒɑmɑnɑkɑvɔɾ ɡɛɾχɔnɑv ˈhɔʁ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (ջրբերկ․) գյուղատնտեսական հողատարածքներ, որոնք տեղումներով առատ տարիներին կամ եղանակներին ժամանակավորապես գերխոնավանում են, որի պատճառով տեղի է ունենում բերքի լռիվ կամ մասնակի կորուստ


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ավետիսյան Վ․Ա․ և ուրիշներ, Ջրաերկրաբանական և ինժեներաերկրաբանական ռուս-հայերեն բացատրական բառարան (Գիտություն), Երևան, 1995 — 351 էջ։