ժողովրդական բարբառային փոխառություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ʒɔʁɔvɾdɑkɑn bɑɾbɑrɑjin pʰɔχɑrutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) բառաշերտ հայերենում, որի մեջ մտնում են բարբառներից աշխարհաբարին անցած՝ հարադրական բարդությունների և հատկապես հարադրական բայերի մեծագույն մասը (պար գալ, ձեք տալ), գոյականների կրկնությամբ կազմված ածականները և ածականների կրկնությամբ կազմված մակբայներն ու բազմապատկական ածականները (խումբ-խումբ, հին հին), գրաբարյան բառերին զուգահեռ գործածվող ժողովրդական բառերը (արտասուք, շրթունք), գրաբարում չեղած մի շարք ժողովրդական բառեր (էտել, դահուկ, արքատ), բարբառային թուրք-թաթարական փոխառությունների մի մասը (յար, ջան), գրաբարի նկատմամբ հնչյունական տարբերություն ունեցող արմատական ձևերն ու բաղադրությունները (քարշ, ուսում, հեր, մեր, երկաթ, ողորմի) և այլն

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։