ժողովրդի լեզու

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ʒɔʁɔvɾdi lɛˈzu]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) մարդկանց՝ որպես ժողովուրդ կազմավորված ընդհանրության հաղորդակցման հիմնական միջոցը, լեզուների ցեղային և ազգային շրջանների միջև ընկած որակը
  2. առհասարակ մարդկանց ամեն մի ընդհանրության՝ ցեղերի, ցեղային միությունների, էթնոսի, ազգի լեզուն
  3. ժողովրդական խոսակցական լեզուն՝ ի տարբերոիթյուն գրականի

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ժողովրդյան լեզու, ժողովրդական լեզու

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։