ժողովրդի լեզու
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒɔʁɔvɾdi lɛˈzu]
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բացատրություն
- (լեզվբ․) մարդկանց՝ որպես ժողովուրդ կազմավորված ընդհանրության հաղորդակցման հիմնական միջոցը, լեզուների ցեղային և ազգային շրջանների միջև ընկած որակը
- առհասարակ մարդկանց ամեն մի ընդհանրության՝ ցեղերի, ցեղային միությունների, էթնոսի, ազգի լեզուն
- ժողովրդական խոսակցական լեզուն՝ ի տարբերոիթյուն գրականի
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- ժողովրդյան լեզու, ժողովրդական լեզու
Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։