Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ժուռ

ժուռ1[խմբագրել]

Ծագումն անհայտ է։

ժուռ(ը) կապել - սկսել մեջը ջուր ընկնել, ազոխ դառնալ (խաղողի մասին) ◆ Խաղողն էլ նոր էր ժուռը կապել։ (Պերճ Պռոշյան)
ժուռը երես - խոժոռ դեմք

Բաղադրյալ բառեր
ժուռուժուռ ժռություն ժռատ

Թարգմանություն

ժուռ ածել
1. ման գալ, զոսեցնել
2. այս կողմ, այն կողմ հառել ◆ Այս սոլոնին մեջ աչքերը ժուռ կ'ածեր թղթախաղի շուրջը բոլորած բարձր ազնվականություն։ (Արփիար Արփիարյան) ◆ Ծեունին ակնարկը ժուռ ածեծց չորս կողմը։ «Երևանյան օրեր»
ժուռ գալ
1. զբոսնել ◆ Ուզեց մի անգամ սիրտը հսկայի ժուռ գա մի ազատ լայնարձակ դաշտում։ Հովհաննես Թումանյան ◆ ժուռ եկավ քաղքի գռեհ ու փողոց։ (Ավետիք Իսահակյան)
2. պտտվել ◆ Հակոբիկ աղա ընտանեբար կխոսեր Սոֆֆիի հետ։ Հրանտ անոնց բոլորը ժուռ կուգար։ (Արփիար Արփիարյան)
3. շրջել, ման գալ ◆ Այս աշխարհքը ծայրե ծայր մեկ ժուռ գայիր աչքաբաց։ Ռափայել Պատկանյան
4. որոնել, փնտրել ◆ Չորսերնիս մեկ, ամբողջ տնակը ժուռ եկանք։ «Երևանյան օրեր»

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։