իդիոլեկտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

հունարեն՝ idios «իր, ինքնատիպ, յուրահատուկ» + lektos «բարբառ»

Բացատրություն

  1. (գրկն․) անհատական լեզու, որոշակի ժամանակահատվածում տվյալ անհատի լեզվական հմտություններ, ունակություն


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Մելս Սանթոյան, Արեն Սանթոյան, Գրականագիտական բառարան, Երևան, «Վան արյան», 2006 — 209 էջ։